De Oostenrijkse camping waar we binnenkort ruim een week staan, heeft alles: een fijn zwembad, een goed restaurant, mooie plaatsen, een meer vlakbij, wandelroutes en genoeg bezienswaardigheden. Goed geregeld dus. Er is alleen één maar… we hebben al eens eerder op deze camping gestaan. En daar heb ik wat tegenstrijdige gevoelens over. Want vaker op vakantie naar dezelfde camping gaan, vind ik eigenlijk een beetje zonde. Of moet ik me gewoon niet aanstellen en genieten? Disclaimer: dat ga ik sowieso doen!
Diep van binnen ben ik een avontuurlijke reiziger die zoveel mogelijk van de wereld ziet en steeds op andere spannende plekken haar kampement opslaat. De praktijk is anders: met mijn gezin (met twee jongens van 11 en bijna 9 jaar) bezoek ik veelal dezelfde landen: Frankrijk, Spanje en Italië. Gewoon omdat we het daar fijn vinden. Vorig jaar waren we nog in Normandië en Bretagne waar we een supervakantie hadden. Dit jaar kwam onze vakantiezoektocht pas laat op gang. De reden laat zich raden: de coronaperikelen natuurlijk. Zolang er allerlei landen op rood stonden en er veel vakantieonzekerheid was, had ik helemaal geen zin om een land of camping uit te zoeken. Toen ik me op een gegeven moment realiseerde dat het misschien toch wél zin had om iets te reserveren, handelde ik ook hartstikke snel en boekte een camping in Oostenrijk. Om precies te zijn: de camping waar we in 2018 ook al waren. Deze vakantie viel om allerlei redenen – waaronder autopech – in het water en dus is het nu tijd voor een herkansing.
Maar ja, ik schreef het hierboven al: we gaan dus wel naar een camping waar we al eens zijn geweest. We weten dus hoe het zwembad eruit ziet, hoe ver het is lopen naar het meer en welke supermarkten er allemaal in de buurt zijn. Best saai dus. Maar in deze onzekere tijd zag ik in alle haast om alsnog een camping te reserveren vooral de pluspunten van deze camping: de vijftig baantjes die ik elke ochtend in het zwembad trok met uitzicht op de bergen, het restaurant met de lekkere Aperol Spritz, de leuke plaatsen in de omgeving én de wetenschap dat onze boys op deze camping binnen no time vrienden maken.
Het is niet voor het eerst dat we teruggaan naar dezelfde camping. Zo bezochten we meerdere keren camping l’Amfora aan de Spaanse kust, camping Oriëntal in Zuid-Limburg en kozen we – onder meer vanwege de heerlijke pizza’s in het campingrestaurant – al een paar keer voor camping Le Daxia bij Lyon als doorreiscamping. Toch vind ik het altijd een beetje dubbel. Er zijn namelijk zoveel landen, plaatsen en campings om te ontdekken. Waarom zou je dan vaker naar dezelfde camping gaan? De antwoorden weet ik natuurlijk wel: het is namelijk vakantie en dan wil je het gewoon fijn hebben, ook al is dat steeds op dezelfde camping. En begrijp me goed: ik snap het dus ook echt dat mensen soms al jaren op dezelfde camping staan.
Na Oostenrijk reizen we trouwens verder naar Italië. Daar lonkten camping Orchidea aan het Lago Maggiore en camping Valle Gaia in Toscane. Twee campings waar we al eerder een toptijd hebben gehad. Maar dit keer laten we ze links liggen en kiezen we voor een heel nieuwe camping aan het Gardameer en dan ook nog eens aan een voor ons onbekende kant van het meer. Na de vakantie schrijf ik hoe dat is bevallen!
Foutje gezien? Mail ons. Dat stellen we zeer op prijs!
I love slapen onder een tentdoek! Met mijn vriend en onze zoons van 11 en 14 jaar ga ik graag op pad met onze Campooz Fat Freddy tenttrailer. Het liefst naar een zonnig land! Stiekem vind ik met een camper op pad gaan trouwens ook héél leuk! Dat tentdoek denk ik er dan wel even bij…
