Onze camperreis door Griekenland was afgelopen zomer een droom die uitkwam. Wij kozen ervoor om met de boot naar Griekenland te gaan. Dat was een hele ervaring! Wil je ook met de auto, caravan, tent, vouwwagen of camper de oversteek maken? Lees dan snel verder! Ik vertel je onder meer hoe je kunt boeken en wat het kost.
Als je een trouwe Campingtrend-lezer bent, kan onze Griekenland-reis je niet zijn ontgaan. Samen met mijn vriend en onze tienerzoons (die vlak na de vakantie 13 en 16 jaar werden) bezochten we het vasteland. Daarover schreef ik al eerder deze artikelen:
Reis je naar Griekenland, dan zijn er twee opties: over het vasteland (via bijvoorbeeld Kroatië en Servië) óf met de boot vanaf Italië. Wij hadden precies vier weken uitgetrokken voor onze reis en wilden in die tijd zoveel mogelijk in Griekenland doorbrengen. De tocht via de Balkan leek ons heel mooi, maar met zo’n 2600 kilometer vanaf ons huis (naar Parga, onze eerste stop) ook best pittig. Daarnaast leek het ons een leuk avontuur om met de boot de oversteek te maken, dus kozen we voor het laatste.
Als je met de boot naar Griekenland reist, zijn er meerdere mogelijkheden. Je hebt keuze uit verschillende rederijen, vertrekhavens en aankomsthavens. Zo kun je in Italië vertrekken vanuit Venetië, Ancona en Bari. Als aankomsthaven heb je de keuze uit Igoumenitsa, dat vrij noordelijk niet ver van Albanië ligt, en de stad Patras op de Peleponnesos. Omdat wij eerst het noorden van Griekenland wilden verkennen, kozen we voor rederij Superfast Ferries, met vertrekhaven Ancona en aankomsthaven Igoumenitsa. De terugweg ging precies hetzelfde: van Igoumenitsa naar Ancona.
Het reserveren van de overtocht kan online, al is het ook telefonisch mogelijk. Houd wel al je gegevens bij de hand: paspoorten van alle reizigers en het kenteken van je auto of camper plus lengte, gewicht etc. De boot vaart heel regelmatig. Wij kozen voor vertrek op donderdag en aankomst op vrijdag. Door pas op donderdag vanuit Ancona te vertrekken, hadden we de tijd om rustig door Italië te rijden. We wilden namelijk niet meteen op onze eerste vakantiedagen jakkeren om de boot te halen.
Van tevoren had ik niet verwacht dat de bootreis naar Griekenland goedkoop zou zijn. Toch schrok ik wel even van de prijs. Voor een retourtje Ancona-Igoumenitsa waren wij ruim 1700 euro kwijt. Een flink bedrag! Daarvoor zaten we wel in een vierpersoonsbuitenhut mét patrijspoort, een binnenhut zagen we allemaal niet zitten, én hadden we natuurlijk een 7,20 meter lange camper bij ons, de Sun Living S 72SP op het Ford Transit-chassis. Camping on board – slapen in je camper – is sinds kort niet meer toegestaan.
De heenreis op 17 juli was aanzienlijk duurder dan de terugreis. Mijn vriend, onze zoon van 15 jaar en ik betaalden 188 euro, en voor onze zoon van nog net 12 jaar kostte de heenreis 158 euro. De camper ging mee voor 406 euro en was daarmee de grootste kostenpost. De terugreis, op 6 augustus, was goedkoper: driemaal 115 euro, een kinderticket van 101 euro en voor de camper betaalden we 188 euro.
Op de heenreis was de boot afgeladen vol, vooral met jongeren die gingen feesten op Corfu, waar de boot een tussenstop maakte. Het merendeel van hen had geen hut en sliep op de gangen en in de hal. Ook zagen we enkele families op de grond slapen. Sommigen waren echte pro’s: met een luchtbed en een koelbox bij zich. De rederij maakte daar geen probleem van. Overigens kun je ook vliegtuigstoelen reserveren, die staan in een aparte ruimte.
Om je e-tickets te ontvangen, moet je tussen 48 uur en 2 uur voor vertrek online inchecken via de website, zowel voor de heen- als de terugreis. Dat gaat vrij eenvoudig. Op je e-ticket staan het nummer van je hut en een plattegrond van het schip. Let op: dit e-ticket is niet voldoende om meteen de boot op te rijden. Je moet je namelijk ook 3 uur voor vertrek melden bij het havenkantoor, zowel heen als terug. Eerlijk gezegd was ik best een beetje zenuwachtig: had ik alles goed geregeld en de juiste documenten bij me?
Gelukkig ging het in Ancona heel goed. We waren snel aan de beurt en alles was in orde. Ik had er alleen niet aan gedacht om ook het kentekenbewijs van de camper mee te nemen naar het havenkantoor. Na een sprintje van mijn vriend en de jongens kon ik het gelukkig alsnog overhandigen aan de medewerker. In het havenkantoor krijg je een kaartje dat je aan de autospiegel moet hangen, met daarop in ons geval ‘Igoumenitsa’. Zo weten de medewerkers waar je naartoe gaat, wat handig is voor de indeling op de boot. Ook ontvang je daar alvast de toegangskaart voor je hut.
Na het inchecken bij het havenkantoor reden we richting de boot. Op het haventerrein moesten we nog een keer ons paspoort laten zien en vervolgens konden we in de rij voor de boot gaan staan. We moesten hier bijna een uur wachten. Geen straf, want we stonden vooraan en konden al het geregel rondom de boot goed zien. Daarna was het tijd om de boot op te rijden, en ook dat ging prima, zoals je in deze video kunt zien.
Op de terugweg moesten we ons melden in Igoumenitsa. Dat leek vlekkeloos te verlopen: ik had vooraf ingecheckt en meldde me op tijd bij het havenkantoor. Gewapend met een Ancona-kaartje voor aan de spiegel en de hutsleutel keerde ik terug naar de camper. Daar begon het gedoe. We mochten namelijk niet, zoals in Ancona, met z’n vieren het terrein oprijden naar de boot. Dat mocht alleen de bestuurder en de rest moest via de terminal naar de boot lopen. Omdat het niet helemaal duidelijk was hoe je bij de boot moest komen, besloten we een beetje vals te spelen: mijn oudste zoon ging gewoon mee in de camper en mijn jongste zoon en ik gingen via de terminal.
Gelukkig kozen we voor deze verdeling, want we hadden een probleem: ik had mijn ticket per ongeluk aan mijn vriend gegeven en hij had de mijne. De ontzettend onvriendelijke dame bij de paspoortcontrole was onverbiddelijk: we moesten mijn vriend laten terug rijden naar de voorkant van het havenkantoor en tickets wisselen. Smeekbedes van mijn kant (mocht ik mijn jongste zoon even door de douane laten gaan om het ticket op te pikken of kon mijn oudste het komen aangeven?) hadden geen enkel effect. Gelukkig zag ik de camper net voorbijrijden, dus belde ik dat ze meteen moesten stoppen. Via een andere ruimte en een hek kon mijn oudste zoon ons gelukkig het ticket aangeven. Veel stress! Maar het kwam goed en uiteindelijk kon ik de norse Griekse mijn ticket overhandigen en liepen we naar buiten naar de boot.
Zowel op de heen- als de terugweg kozen we een camping in de buurt van de haven. In Italië bleven we een nachtje op camping Mar y Sierra (met fijn zwembad en heerlijk restaurant met adembenemend uitzicht) op 50 kilometer van Ancona. De laatste nachten in Griekenland stonden we weer op camping Valtos in Parga, bij strand en restaurants en slechts 40 minuten vanaf Igoumenitsa.
De overtocht van Ancona naar Igoumenitsa duurt ongeveer 22 uur; de terugweg was korter, zo’n 19 uur. Op de heenweg parkeerden we de camper en gingen vervolgens met onze spullen naar de hut. Daarna moesten we zeker 2 uur wachten voor we vertrokken, dat was vanuit Ancona om 16.30 uur. Op de boot is best veel te doen: er is een barretje op het open achterdek, een relaxte lounge binnen aan de voorkant, waar je ook over zee kunt kijken, en een klein barretje in een van de gangen. Ook zijn er twee restaurants: een à-la-carterestaurant en een zelfbedieningsrestaurant.
Onze hut was klein, maar fijn. In de vierpersoonshut hadden we twee bedden met daarboven een opklapbed én een badkamer met wastafel, toilet en douche. Echt prima voor deze overtocht. Zowel op de heen- als de terugreis heb ik heerlijk geslapen. Zou dat door het deinen van het schip komen?
Het leven aan boord is best prijzig. Op de heenreis lieten we het breed hangen, met frappé en fris bij het barretje buiten, drankjes in de lounge, en een diner en ontbijt in het zelfbedieningsrestaurant. Op de terugweg besloten we het iets rustiger aan te doen. We dronken wel een gezellig drankje in de lounge ’s avonds, een kop koffie in de ochtend en nog een frappé tussendoor, maar eten namen we zelf mee. Dat scheelde veel geld!
Wij vonden de bootreis leuk en konden ons goed vermaken. Onze jongens zaten graag samen te gamen op hun telefoon in de lounge en zelf heb ik veel gelezen, ook buiten op het dek. Heerlijk om in de zon te lezen en te zien hoe we steeds dichterbij onze bestemming kwamen. Ook deden we met z’n allen een spelletje dat ik had meegenomen en af en toe maakten we een rondje over de boot. Op de heenreis was het ontzettend druk met de jongeren die er in Corfu af gingen, de terugreis was rustiger en relaxter. Op de boot kon je ook geweldig de zonsondergang en -opkomst zien. Onze jongens stonden er in de ochtend zelfs vroeg voor op om op het dek te gaan kijken.
Wanneer de aankomsthaven in zicht kwam, moesten we de hut leeghalen en met onze spullen in de hal gaan staan. Vervolgens mocht alleen de bestuurder naar het autodek. Dat betekende dat ik met de jongens lopend naar buiten ging. Op het grote terrein buiten de boot konden we weer in de camper stappen. En dat was heerlijk na bijna een etmaal op zee!
Wij vonden deze overtocht een erg leuke ervaring. Bijzonder om eens mee te maken! Als we in de toekomst nog eens door Griekenland reizen (wat we graag willen) kiezen we misschien voor een combinatie: op de heenweg door de Balkan rijden en terug met de boot naar Italië. Wij gingen dus met de camper, maar je kunt natuurlijk ook met de auto – eventueel met caravan of vouwwagen – deze bootreis maken.
Foutje gezien? Mail ons. Dat stellen we zeer op prijs!
I love slapen onder een tentdoek! Met mijn vriend en onze zoons van 13 en 16 jaar ga ik graag op pad met onze Campooz Fat Freddy tenttrailer. Het liefst naar een zonnig land! Met een camper op pad gaan vind ik trouwens ook héél leuk! Dat tentdoek denk ik er dan wel even bij…
